loading

دکتر سید مصطفی حسینی

جراح و متخصص بیماری های کلیه و مجاری ادرار

ناباروری، ناتوانی و سنگ شکنی

ارولوژی بزرگسالان و کودکان

عفونت ادرارى

    عفونت سيستم ادراری (UTI) با ميكروب ايجاد ميشود. اینها ارگانیسم های ميكروسكوپيك هستند و اکثراً باکتری ميباشند. اما بعضی از آنها توسط قارچ ها و در موارد نادر ویروس ایجاد می شود. UTIs در میان شایع ترین عفونت ها در انسان ها هستند.
    UTI ممکن است در هر کجا از دستگاه ادراری ايجاد شود. دستگاه ادراری از کلیه ها، حالب، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. اکثر UTIها مجرا و مثانه را در قسمت تحتانى ميگيرند. با این وجود UTIs می تواند حالب ها و کلیه ها در قسمت فوقانی را شامل شود كه عفونت آن شديدتر ميباشد.
  1. علائم UTI

    بسته به ابتلاى كدام قسمت از دستگاه ادراری، علايم متفاوت است.
    عفونتهاى سيستم ادرارى تحتانى، مجرا و مثانه را متاثر كرده و علائم آن عبارتند از: تكرر، سوزش، فوريت در ادرار كردن، تغيير بو و رنگ ادرار.

    عفونتهاى سيستم ادرارى فوقانى كليه ها را شامل ميشود. اگر باکتری ها از کلیه آلوده به خون منتقل شوند خطرناك شده و تاخير در تشخيص و درمان آن می تواند زندگی را تهدید کند. علائم UTI فوقانی شامل موارد زیر است: تب و لرز، درد پهلو، حالت تهوع و استفراغ.

    ادامه

  2. درمان UTI

    درمان UTIها بستگی به علت آن دارد. پزشک قادر خواهد بود با توجه به نتيجه آزمايشات، علت عفونت را تعیین کرده و با داروى ضد ميكروبى مناسب نسبت به رفع آن اقدام كند.

    مهم است UTI را به موقع درمان كنيم بدون درمان، عفونت شديد شده گسترش مييابد. درمان عفونت سيستم ادرارى تحتانى معمولا ساده است در صورت عدم توجه، اين عفونت به قسمتهاى فوقانى رفته كليه ها را آلوده كرده و حتى عفونت عمومى و خونى ميدهد لذا، اگر علايم اوليه عفونت را دارا هستيد در اسرع وقت به پزشك مراجعه كرده و نسبت به تشخيص و درمان بيمارى خود اقدام كنيد.

    ادامه

  3. UTI های مكرر

    اگر عفونت ادرارى تكرار شود، پزشک ممکن است دستگاه ادرارى بيمار را براى هرگونه اشكال يا انسداد كنترل كند برخى از اين آزمايشات عبارتند از: سونوگرافى، توموگرافى كامپيوترى(CT) و ديدن داخل مجرا و مثانه به كمك دوربين كوچك (سیستوسکوپی).

    ادامه

  4. علل و عوامل خطر در UTI

    هر چیزی که تخلیه مثانه را کاهش داده یا دستگاه ادراری را تحریک کند می تواند به UTI منجر شود. عوامل بسیاری نيز وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به UTI قرار دهد.

    این عوامل عبارتند از:

    1. سن - افراد مسن بیشتر به UTIs مبتلا ميشوند
    2. تحرک کم پس از جراحی یا استراحت طولانی مدت
    3. سنگ کلیه
    4. سابقه UTI
    5. مانع یا انسداد مجاری ادراری با پروستات بزرگ، سنگ کلیه و اشكالات مادرزادى يا اكتسابى
    6. استفاده طولانی مدت از کاتترهای ادرار، که دسترسى ميكروب به مثانه را تسهيل ميكند
    7. دیابت، مخصوصا كنترل نشده، شانس عفونت را افزايش ميدهد
    8. نقص ایمنی
    عوامل خطر اضافی UTI برای مردان:
    اکثر عوامل خطر UTI برای مردان همانند زنان است. اما با افزايش سن و رشد پروستات، مردان برای ابتلاى به UTI مستعد ميشوند.
    عوامل خطر اضافى UTI برای زنان عبارتند از:
    1. مجراى كوتاهتر
      طول و مکان مجرا در زنان احتمال ابتلا به UTI را افزایش می دهد. مجرای ادرار در زنان بسیار نزدیک به واژن و مقعد است. باکتری هایی که به طور طبیعی در اطراف مجرا و واژن وجود دارند می توانند منجر به عفونت در مجرای ادرار و بقیه دستگاه ادراری شوند.
    2. مقاربت جنسی
      فشار در دستگاه ادراری زن در طول مقاربت جنسی می تواند باکتری ها را از اطراف مقعد به مثانه منتقل کند. در ادرار اكثر زنان بعد از مقاربت باکتری وجود دارد.
    3. اسپرم كش ها
      اسپرم كش ها خطر ابتلا به UTI را افزایش ميدهند. آنها می توانند در برخی از زنان باعث تحریک پوست شده و خطر نفوذ باكترى به مثانه را افزايش دهند.
    4. استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی
      کاندوم های لاتکس بدون ليز كننده ممکن است اصطکاک را افزایش دهند و پوست زنان را در طول رابطه جنسی تحریک کنند. این ممکن است خطر UTI را افزایش دهد.
      با این حال، مصرف کاندوم برای کاهش گسترش عفونت های مقاربتى اهميت دارد. و برای جلوگيرى از اصطكاك و تحريك پوست ميبايد در طول رابطه جنسى از لوبريكانت استفاده نمود.
    5. کاهش سطح استروژن
      بعد از یائسگی، کاهش سطح استروژن سبب تغيير در باکتری های طبیعی مهبل می شود. و این واقعه می تواند خطر ابتلا به UTI را افزایش دهد.

    ادامه

  5. پیشگیری از UTI

    هر کس می تواند اقدامات زیر را برای جلوگیری از UTI انجام دهد:

    1. مصرف روزانه شش تا هشت لیوان آب
    2. اجتناب از نگهدارى ادرار براى مدت طولانى
    3. رفع بی اختیاری ادرار یا مشکلات تخليه کامل مثانه

    با این حال، UTIها در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد.
    این نسبت 1: 8 است.
    بعضی از اقدامات ممکن است به جلوگیری از UTI در زنان کمک کند. استفاده از استروژن موضعی پس از يايسگى میتواند در پیشگیری از UTI مفيد باشد. اگر پزشک شما معتقد است که مقاربت عامل عفونتهای مكرر شما ميباشد، استفاده پيشگيرانه از آنتى بيوتيك روشى مقبول براى كاهش و كنترل عفونت است.
    مصرف روزانه مكمل کرانبرى یا استفاده از پروبیوتیک های واژینال مانند لاکتوباسیلوس ممکن است در جلوگیری از UTI کمک کند.

    ادامه

  6. UTI های مزمن

    بیشتر UTIها پس از درمان از بین می روند. UTIهای مزمن یا پس از درمان زايل نشده و يا بعد از درمان عود مى كنند. UTIهای مكرر در میان زنان رایجتر هستند.

    در بسیاری از موارد UTIهای عود كننده با همان باکتری اوليه ايجاد ميشود. در برخى موارد، عود عفونت الزاماً با همان ميكروب نيست بلكه اختلال در ساختار دستگاه ادراری احتمال ابتلا به UTI را افزایش می دهد.

    ادامه

  7. UTIs در دوران بارداری

    زنانی که باردار هستند و علائم UTI دارند حتما بايد توسط پزشك ويزيت شوند. UTI در دوران بارداری می تواند باعث فشار خون بالا و زایمان زودرس شود. UTIs در دوران بارداری نیز راحت تر به کلیه ها گسترش می یابد.

www.drhoseini.net/Urinary_tract_infection.html دکتر سید مصطفی حسینی www.drhoseini.net/Urinary_tract_infection.html دکتر سید مصطفی حسینی